Auditors binnen de Nederlandse overheid krijgen vaak te maken met en moeten dealen met twee uitersten die gelijktijdig aan de orde zijn binnen hun professionele beroepspraktijk. Enerzijds is sprake van een ‘tekortschool’: door tekorten aan publieke verantwoording worden voorschriften en regelingen geïntensiveerd. Als grote projecten uit de hand lopen, scholen failliet gaan of zorginstellingen in de problemen raken moeten spreekwoordelijk de teugels worden aangehaald en waarbij achteraf gewezen wordt op gebrekkige controle of tekort aan verantwoording. Aan de andere kant is sprake van de ‘overschotschool’: toename van controle(drang), instellen van verantwoordingsorganen en toename van administratieve lasten. Zo beschouwd staan de controletorens de productie in de weg. Het dichtregelen beschadigd het cruciale belang van vertrouwen. De teugels laten vieren is hier het devies.
In bijgaand artikel reflecteren de auteurs op de vraag of en hoe auditors in de publieke sector spanningen tussen uiteenlopende beelden en verwachtingen ervaren, wat hun strategieën zijn om productief om te gaan met ‘teugels aanhalen en laten vieren’ en welke conclusies hieraan te verbinden zijn, in termen van professionele ontwikkeling van de auditprofessie.
Download hier het artikel ‘De paradoxale professionaliteit van de interne auditor in het publieke domein’